Evim Dergisi Haziran sayısında "Ne Kadar Yaratıcısın?" bölümünün ilk sayfasında benim de gönderdiğim çalışma çıkınca hem şaşırdım, hem de sevindim. Dergideki objelerin resimleri ile kendi tarzınızı anlatmanızı istemişlerdi. Bende tarzımı Country havası ağırlıklı Eklektik olarak belirtmiştim.
Ailece harika bir Pazar-Pazartesi geçirdik. Eşim hafta sonları da çalıştığından ancak bu 2 günü ayarlayabildim (çocuklar 1 gün okuldan firar etti artık)! Ben şahsen "çok okuyan mı, çok gezen mi"sorusunu "çok gezen" olarak yanıtlayan biriyim ve çocukların da mümkün oldukça gezerek öğrenmelerinden yanayım.
Çankırı, Kastamonu üzerinden yaklaşık 5 saatte hedefimiz Cide'ye vardık. Yolda, meşhur kuyu tandırı -söylemesi ayıp- hüpletildi. Kastamonu Üniversitesinin Uygulamalı Oteli'nde kaldık. Gayet uygun ve güzel bir otel, tavsiye ederim. Havada şansımıza güzeldi, oğluşlar deniz mevsimini "Karadenizde"!! açmış oldu. Akşam Cide merkezde aile işletmesi olan "Hacı Teyze'nin" yerinde çok güzel etli ekmek ve mantılarımızı yedik. Hala böyle sıcak, samimi müesseselerin oluşu bizi ziyadesiyle mutlu etti.
Ertesi gün dönüşte Gideros Koyu'na uğradık. Tabiat harika ama maalesef pislikten geçilmiyor. İnsanlarımızın ve belediyenin nasıl bu kadar vurdumduymaz olabildiklerini hiç bir zaman anlayamayacağım! Neredeyse kaçtık ve sahilden Amasra'ya doğru yol aldık. Bu yol daha kısa ama daha virajlı. Bizde manzaranın tadını çıkara çıkara devam ettik.
Amasra artık iyice turistik olmasından dolayı açıkcası beni cezbetmiyor, ama hem yol üzerinde hem de hafta içi diyerek bir uğrayalım dedik. Gerçekten de ortalık sakindi ve bizde birer Karadeniz pidesi yiyerek, manzaranın tadını çıkarttık. Nihayetinde 4 saatlik rahat bir yolculuk sonrası evimize vardık. Zaman kısa da olsa aldığımız temiz dağ ve deniz havası bizi okul tatiline kadar idare eder...
Bu abajurun daha önceki halini sizlerle paylaşmıştım. İsterseniz bir kez daha hatırlayalım. Arkadaşımın eski abajuruydu ve taşınırken "sen değerlendirirsin" diye bana vermişti. Bende kazıyıp, temizledikten sonra beyaz eskitme yapmıştım ve Madam Coco broşürlerini kullanarak dekopajını tamamlamıştım
Tek eksiği şapkasıydı. Onu da hafta sonu Ankara, Ulus'taki Lambacılar Çarşısına uğrayıp hallettim. Bu arada gördüm ki, basit bir şapka bile dünya para olmuş!
Şimdilik abajurum, yenilenen dresuarın üzerinde, girişte konuşlandı. Bu arada Migros'tan çok uyguna aldığım kuşlu mumluklarım da şimdilik burada. Havalar düzelince terasa terfi edecekler.
Uzun zamandır takılarımı asmak için ferforje askılık arıyordum. Geçenlerde English Home mağazasına uğradığımda aslında banyo için olan bu raf/askılığı gördüm ve işime yarar diye düşündüm.
Kolyeler asıldıktan sonra, diğer aksesuarlarıda yerleştirince tamam oldu. Artık takılar bir yerde, dağınıklığa son!
Bugün Ankara gene yağışlı. Usul usul yağan yağmurun tadı en güzel demli çayla çıkar diye düşündüm. Hem belki bu kara günlerin bulutunu dağıtmasa da, bir süre hafifletir diye umuyorum. Sağlıcakla kalın...
Hafta sonu terasımız için her zamanki gibi ailemizin çiçekçisine uğradık ve kendimizi kaybettik. Yağmurun altında çiçekleri seyretmeye ve (satın almaya) doyamadık.
Minik oğluşum da kaktüslere yapıştı, "odama koyacağım" diye. Neyse satıcı abisi ona bir tane hediye etti.
Rengarenk güller...
Petunyalar...
Dalında kiraz...
Ortancalar...
Bu da arabamızın hali...
Sonunda benim de kara tahtam oldu. Ama bu son haline gelene dek epey bir şekle girdi.
Her zamanki gibi, önce tamamen beyaza boyandı. Ortası resim yaparken kullandığım siyah yağlı boya ile boyandı(birkaç kat) Renk olarak önce sarımsı bir renk aldı ve eskitildi. Daha sonra beğenilmeyip, şimdiki yeşile boyandı ve tekrar eskitildi. Üzerinde fırçanın tersiyle benekcikler kondurularak, çiçekler açtı. En nihayetinde önceden var olan tavşan iliştirildi.
Renkli tebeşirler alınarak ilk notumuz yazıldı...
